Een belangrijke kaart met de route naar Japan is gestolen. De groepjes werden aangesteld als detectives om uit te zoeken wie deze gestolen heeft. Daarvoor zijn een aantal personen verzameld die in de buurt waren van hoofdkantoor VOC Amsterdam ten tijde van de diefstal. Dit waren personen zoals de Voorzitter van VOC Amsterdam (Cornelis Jansen), Rijke investeerder Heer den Lans en schoonmaakster Aagje.
Na grondig onderzoek deelden de kinderen hun bevindingen. Detective Brilsmurf heeft vervolgens alle geleverde informatie nagetrokken. Hoewel de dader (Katrina) hiermee gevonden is, is helaas de kaart niet teruggevonden.

Grote Smurf is op ontdekkingsreis geweest in Weert en hij heeft daar allerlei foto’s gemaakt. Hij wist alleen niet meer precies waar welke foto gemaakt was, dus aan de kinderen was het de taak om door de wijk te lopen en de fotolocaties terug te vinden. Bij elke locatie hoorde een vraag waarmee de kinderen konden bewijzen dat ze er daadwerkelijk geweest waren. Ook moesten er onderweg foto’s van katten gemaakt worden voor de bonusvraag. Sommige groepjes gingen hier erg creatief mee om. Zo maakten de kinderen van Ugh Hubba Ukka Ugh kattenoortjes bij zichzelf en gingen ze miauwend op de film. Ook werden er bij een huis maar liefst twintig verschillende katten aangetroffen (niet allemaal echt natuurlijk).

Vandaag hebben de kinderen een grote zandvlakte getrotseerd, op zoek naar verborgen schatten van het oude Egypte. Ieder groepje kreeg een schatkaart met een cryptische boodschap. Deze boodschap moesten ze ontcijferen om de schat te vinden.

Eenmaal aangekomen bij op de bestemming begonnen de groepjes met zoeken. Het groepje PiëlzckØlèrç was veruit het snelste. Na een half uur wisten ze de schatkaart al te ontcijferen, en hadden ze de schat opgegraven! De schat bestond uit een kleinigheidje die de kinderen onderling mochten verdelen.

De andere groepjes waren iets langer bezig om hun schatkaart te ontcijferen. De etende mensen vonden het een leuk idee om zelf een schat te begraven, en groeven Rens half de grond in. Al met al was het een intensieve dag voor de kids, maar heeft iedereen zich goed vermaakt!

Zondagavond vertrokken een aantal smurfen richting Boshoven om daar het oud Egyptische slagveld terug in het leven te roepen. Team Piëlzckølèrç, de Tijdreizende Torens en de Brownie Beren (groepjes 1, 2 en 3) namen het op tegen de Etende Mensen, de Prehistorische Processierupsen en Ugh Hubba Ukka Ugh (groepjes 4, 5 en 6). De eerste ronde werd beslist toen dat groepjes 1, 2 en 3 de vlag binnenbrachten bij hun post. De sterke kaartjes waren onder andere de Farao, de Vizier en de Mummie. De kinderen moesten ook uitkijken voor de kaartjes met de Cobra (bom) want die kon alleen verslagen door de Slangenbezweerder (mineur). Met goed uitkijken, verstoppen maar vooral veel en hard rennen probeerden te kinderen elkaar en de vlag te pakken te krijgen.
De tweede ronde werd gespeeld totdat de kaartjes op waren. Het was dus van belang om zo veel mogelijk te kinderen te tikken (en dan hopelijk wel te winnen…). Helaas had één post het over het hoofd gezien dat er nog een heel aantal kaartjes in de tas lagen die niet meededen in het spel dus was deze ronde niet geheel volgens de bedoeling wat eerder afgelopen.
In de laatste ronde hadden beide teams door dat veel mensen om het kind met de vlag heen een must was. Het was voor beide teams dan ook een heel karwei om de vlag te veroveren en terug te brengen naar hun eigen post. Uiteindelijk won team 1/2/3 doordat de kaartjes van de anderen op waren.
Door het gelijkspel dat is ontstaan uit de eerste en laatste ronde hebben alle groepjes 8 punten gekregen.

Lief dagboek,

Er is een lang staande traditie binnen de kampstaf die kinderen wel merken, maar waarvan ze misschien niet de ins en outs kennen. De kinderen worden namelijk wel eens door iemand die verkleed is wakker gemaakt. Eerst was dit in een bananenpak, nu is het een berenpak. Wat de kinderen misschien niet weten is dat de nieuwe smurfen dit doen. Omdat Boeruhhh dit jaar voor het eerst als smurf mee gaat, is zij de gelukkige.

Of de klos, ligt eraan hoe je er naar kijkt. Ze stribbelde gister op onze avondvergadering wel tegen, maar deze ochtend ging ze toch in het (net te kleine) pak. Helaas kreeg ik er niet zo veel van mee; ik was namelijk bezig met de nieuwe EHBO-spullen die ik besteld had te inspecteren. Daarna ging ik voor snel een berg kaasschaven, want het was niet heel waarschijnlijk dat de spullen nodig waren bij het schaakspel dat we die ochtend zouden spelen.

Maar er moet de eerste ochtend erg veel kaas geschaafd worden, dus tegen de tijd dat ik klaar was zaten de kinderen al te eten (er was tussendoor al kaas uitgedeeld, de kinderen hoefde niet hun ontbijt te beginnen zonder heerlijke kaas). Tijdens het ontbijt bracht ik ook wat dingen naar de kindertafels, zoals broodjes. Had ik dat al verteld? Door een fout van de supermarkt hebben we honderden bolletjes te veel. Dus we eten voorlopig broodjes bij het ontbijt, lunch en avondeten.

Daarna volgde te uitleg van het rode draadspel. Daar hebben jullie waarschijnlijk nog niks over gehoord, maar de kinderen krijgen elke dag een opdracht om uit te voeren. Gisteren moesten ze in alle drukte een ei heel houden. Daar was al een vrolijk gezichtje op getekend, maar ik had er een paar gepimpt door googly eyes op te plakken. Vandaag kregen een aantal kinderen een mummie arm die ze heel moesten houden. Dat wil zeggen, een hele rol wc-papier werd om hun arm gewikkeld. Bij Amber leek het net of haar arm in het gips zat. Dicht had ook zijn naam erop gezet alsof het echt gips was.

’s Ochtends was het zandstormspel waar ik al een stukje over heb geschreven. Ik heb dit spel wel eens geoefend met mijn broertje Muziek. Wij vonden altijd wel erg grappig, ook al was het complete chaos. De kinderen moesten echter wat langer wennen. Maar gelukkig vonden de meeste kinderen het wel leuk na een ronde of 2. Ik heb hele leuke dingen op het bord zien gebeuren die de kinderen zelf niet zagen aan komen. Het vereist namelijk een heel ander soort vooruit denken dan die kinderen gewend zijn. Zo verloor Valentijn zijn laatste partij door een interessante combinatie met de zandstorm. Hij had de rest wel gewonnen, dus hij had nog steeds een solide 3 uit 4.

Het middagspel was schatzoeken. Gelukkig mocht ik op de blokhut blijven, dus kon ik wat rust pakken die ik hard nodig had. Omdat ik het schaken begeleidde was ik toen steeds hard bezig. Niet alleen met opletten, maar ook met de nieuwe indeling overschrijven van de laptop. De printer is namelijk nog steeds kapot. Toen ik net de laatste indeling had geschreven, kwam iemand een nieuwe printer brengen dus alles kan weer uitgeprint worden. Dat is dus ook het gastenboek – laat vooral een berichtje achter!!

Toen de eerste groepjes terugkwamen was het aan Boeruh en mij om de kinderen door de douche te jagen. Als je in het zand aan het graven bent, word je nu eenmaal vies. De kinderen waren niet allemaal gecharmeerd door de douches, maar ja, we hebben nu eenmaal niks anders. Uiteindelijk gingen ze toch allemaal braaf douchen. Omdat het ene groepje eerder hun schat had gevonden dan het andere kwamen ze verspreid terug wat er voor zorgde dat een groepje vaak al gedoucht was voor het volgende terug kwam.

Toen de laatste groepjes terugkwamen, was het eten al bijna klaar, dus die groepjes moesten maar na het eten douchen. We aten chili met broodjes in plaats van de geplande rijst. Helaas vond niet iedereen dat even lekker. Zo zat ik bij Sven aan tafel die maar niet genoeg wilde eten. Op dat soort momenten willen dingen als ‘je krijgt pas je tweede portie nacho’s als je meer gegeten hebt’ en ‘je krijgt pas een toetje als je bord leeg is’ erg goed. Helaas was er ook een kind dat er toch voor koos om vrijwel niks te eten. Dan heb je als kind een klein probleem, want we zijn met veel leiding met veel geduld. Dus dan blijf je lekker zitten tot je eten op is, of tot het avondspel 1,5 uur later. Hopelijk heeft hij hier van geleerd.

’s Avonds was levend stratego. Het ging niet heel soepel; de organisator was namelijk de zorgvuldig uitgekozen post weer vergeten. Dus ging iemand tijdens de uitleg op de post die we wel hadden gevonden snel een nieuwe plek voor een post zoeken, wat uiteindelijk een prima oplossing was. Wat minder handig was is dat een paar regels door de 2 teams op andere manieren geïnterpreteerd werden, waardoor 1 team in het nadeel was. Dat is meestal niet goed voor het humeur van zo’n team. Ach ja, volgens mij hadden ze het wel naar hun zin. En anders hielp het kampvuur die ze op de blokhut aantroffen vast.

Maar, liefdagboek, dat was het voor vandaag. Tot morgen!

Lieve mama, Ik heb het heel leuk op kamp. Ik ben blij dat je me aangemeld hebt.

Groeten Marissa

Met ons gaat alles goed. Het is heeeeel leuk.

Gr Sven en Xavi xxx

Hoi mama

Het gaat goed met mij en ja ik heb het naar mijn zin. Hoe gaat het met jullie?

Groetjes Dayen

Hoi mama en papa, het is hier heel leuk en geen muggen.

Groeten, Valentijn

Hallo papa en mama, het is hier leuk, bedankt voor het bericht.

Groeten Stef

Ook goed om te lezen dat het met jullie goed gaat. Ik hoop dat jullie plezier hebben. Gr Sven xxx

Ik denk dat je mijn kamer al geschilderd hebt en wat moest papa doen op de boot? Ik heb het hier heel leuk. Groetjes Noor.

Hier gaat het goed. Het is erg leuk. Snoepzak is nog niet op. Een beetje geklets op de slaapzaal. Groetjes Iris.

Hoi papa en mama,

Ik lig naast Roos en het is hier heel gezellig. Hoe gaat het met Robin en vindt hij het leuk?

Tot zaterdag xxx Amber

Hoi papa, mama en Marius,

Het gaat alweer goed op kamp, was het biertje lekker? Ik wens jullie nog veel plezier.

Groeten: Tomek (en Rens)

Het gaat hier goed! En bij jullie, gaat het daar ook goed? We hadden gisteren dropping, dat was heel erg leuk.

Groetjes, Paulien

Ik heb zin in mama- en papa- en Yaro-knuffels. Ik wil jullie zien en we hebben een dropping gehad.

Gr Xavi en Sven xxx

Ja, het is hier heel leuk, ik geniet met volle teugen! Ik hoop dat het ook leuk is in Zeeland zo met z’n tweeën. Tot over een paar dagen!

Groeten Jelte

Fijne verjaardag Lorijn en een fijne dag.

Groetjes Jonne

Zondag: De Prehistorische Processierupsen

Maandag: De Tijdreizende Torens

Dinsdag: De Etende Mensen

Woensdag: PiëlzckØlèrç

Vrijdag 1: Ugh Hubba Ukka Ugh

Vrijdag 2: De Brownie Beren

Vandaag speelde de kinderen zandstorm chaak. Dit lijkt een beetje op het moerasschaak dat sommige kinderen al kenden. Alleen heeft dit spel in plaats van een verplaatsend moeras een zandstorm dat op de kruising van 4 velden staat. Na elke zet verplaatst die zandstorm zich 1 veld in dezelfde richting als de zet. Daarna worden de stukken die zich aan de zandstorm grenzen 1 veld met de klok mee om de zandstorm geblazen.

Dit zorgde voor nogal wat chaos op het bord. Zo was het mogelijk om te winnen door de koning van de tegenstander van het bord af te waaien, zoals Ernst niet alleen zelf ervoer, maar ook kon gebruiken tegen zijn tegenstander. Leo had geluk, want toen hij niks meer had tegen de toren van zijn tegenstander. Maar hij werd een creatieve pat gezet, want welke kant hij ook opliep met zijn koning, hij werd altijd in schaak geblazen, dus stond hij pat.

Na 4 rondes was de strijd gestreden en volgde daar de volgende uitslag uit:

Na een heerlijke hamburger werden de zes groepen onderverdeeld in 3 stammen. Om te overleven in de ruige omstandigheden van de prehistorie moest elke stam proberen 2 van de 4 voorwerpen, vuur, bessen, speren of vlees, te bemachtigen. Dit konden ze doen door deze voorwerpen van de andere stammen te stelen! Na 4 chaotische rondes bleek de groep, de etende mensen, het sterkst met 7 setjes over 4 rondes.

Lief dagboek,

Vandaag is het weer zo ver. Kempenkamp is weer begonnen. We hebben er natuurlijk weer hard naar toe gewerkt, maar deze week komt het allemaal bij elkaar. Over deze mooie ervaring ga ik ook dit jaar weer schrijven in dit dagboek vanaf mijn perspectief. Het gaat dus over mijn week, niet over de week die de kinderen gaan hebben.

Vanochtend zijn we weer vroeg vertrokken. Alle spullen moesten namelijk naar Weert gebracht worden. De huif die we daarvoor geleend hadden, moest echter om 11 uur weer terug in Budel zijn. Om die reden stond mijn wekker om 7 uur.

Dus ’s ochtends snel uit bed, kleren aan. O wacht, ik wil een kampshirt aandoen, maar ze zitten allemaal al ingepakt. Dat is natuurlijk niet zo handig. Gelukkig had papa nog een reserve kampshirt. Die dan aan en snel verder met het versnelde ochtendritueel. Eigenlijk had ik bij mijn ontbijt meteen lunch moeten maken, maar dat was ik vergeten.

Huif ophalen en snel verder naar de opslag in Helmond. Daar aangekomen willen we natuurlijk zo snel mogelijk alle spullen inladen, want die huif moet op tijd terug zijn. Maar helaas, een van de smurfen die mee zou helpen dragen had zich verslapen. Dat helpt natuurlijk niet met de snelheid. Toch snel aan de slag, des te eerder zijn we klaar. Twintig minuten later waren alle spullen ingeladen, terwijl we op dertig hadden gerekend. Misschien moeten we beter leren plannen.

Door naar Weert, want de klok tikt door. Met een volle huif rijdt een auto helaas wat langzamer, maar gelukkig is de weg tussen Helmond en Weert een N-weg, wat fijner rijdt dan een snelweg in zo’n geval. Maar een ongeluk zit in een klein hoekje. Want we letten niet goed op en reden de blokhut voorbij. Dat is normaal al stom, maar nu was het wel erg lastig keren. En tot overmaat van ramp waren alle driehoekjes die we hadden kunnen rijden afgezet. Dan toch maar proberen te keren. Met wat passen een meten lukte het wel, het duurde alleen wat langer dan gehoopt.

Uiteindelijk maakte dit niet zo heel veel uit, want toen we bij de blokhut kwamen was de beheerder nog niet aanwezig. Dat kan natuurlijk gebeuren, maar hij had wel gezegd er al om 9 uur te zijn en het was inmiddels bijna 10 uur. Maar ja, je kunt moeilijk uit je neus gaan eten dus dan laad je spullen maar uit voor de blokhut.

Toen de beheerder er eindelijk was, volgde er een puzzel met de ruimte-indeling. Je wilt namelijk: slaapzalen voor de kinderen (dat ging niet passen in 2 van de zalen), de materialen van kamp opbergen en een eetzaal hebben. Helaas konden we onze spullen niet opbergen als we de grote zaal als eetzaal zouden nemen. Uiteindelijk was de beste oplossing om daar het leiding/opslaghok van te maken.

Toen kwam het voor mij allemaal in een stroomversnelling, terwijl ik toch de hele dag al druk bezig ben geweest. Ik heb spullen de blokhut in gesjouwd, meubilair verplaatst, afgewassen, kinderen ontvangen en de kennismakingsspellen voorbereid. Al deze dingen hadden een eigen alinea kunnen krijgen, maar omdat het allemaal zo snel ging, kan ik me het daarvoor niet meer goed genoeg voor de geest halen.

Ik dacht net weer aan de printer. O god, de printer. Om een of andere reden kun je die niet instellen op zwart-wit. Tekst printte die gewoon af, maar als je een zwart-wit plaatje wilde afdrukken, kwam het er half rood uit. Met veel moeite hebben we de printer kunnen updaten, waardoor je wel het ding op zwart-wit kan zetten. Helaas begaven de kleurencartridges het daarna. En deze printer doet het niet zonder de kleuren. Dus nu doet ie het helemaal niet meer. Ik ben benieuwd hoe we dit op kunnen lossen.

Maar in ieder geval de dag ging gewoon verder. En het was tijd voor de kennismakingsspellen. Knutsel en ik hebben er veel tijd ingestoken om dat te plannen. Alleen garandeert voorbereiding geen succes. We hadden namelijk in ons prehistorisch thema een rotsschilderingspel bedacht. We waren er erg enthousiast over dit idee wat eigenlijk pictionary met vingerverf was. Echter de kinderen vonden het drie keer niks. De rest van de spelletjes waren gelukkig wel een succes.

Het eerste avondeten gaat er normaal gesproken wel in bij de kinderen. Om het voor ons makkelijk te maken eten we dan namelijk soep en hamburgers. Ik zat achter bij een kind aan tafel dat de groente uit zijn groentesoep niet lustte. Hij at ze wel langzaam maar zeker braaf op, dat zien we als leiding graag. Een ander kind aan tafel lustte geen hamburgers die niet van de Mac kwamen. Hoe ze op dat idee is gekomen weet ik ook niet, maar ik vind het wel apart.

Bij de afwas kwamen we er achter dat er toch echt te weinig plek is in de keuken. Gelukkig kan je altijd meer ruimte creëren door met spullen te schuiven. 1 herinrichting later was de keuken vol lege ruimte. Dat helpt ons als we bijvoorbeeld met 10 man gaan afwassen.

Maar, lief dagboek, ik ga slapen. Tot morgen!

Het Kempenkamp is dit jaar traditioneel weer begonnen met de kennismakingsspellen. De tijdmachine heeft ons naar de prehistorie gebracht, dus ook alle onderdelen van het spel spelen zich daar af. Zo moeten de kinderen rotstekeningen maken om dingen (zoals hun hobby of lievelingsdier) over te brengen. Een andere opdracht is Wie is het?, waarbij allerlei prehistorische wezens de revue gepasseerd hebben. Roel wist meteen het juiste kaartje te raden door stiekem te kijken welk kaartje Muzieksmurf gepakt had. Ook was er een namenspel waarbij snelheid en oplettendheid van groot belang waren, want voor je het weet kwam er een bal op je af. Ook was er een spel waarbij bekertjes water op verschillende moeilijke manieren moesten worden doorgegeven. Amber, Rens en Sven kwamen hier niet bepaald droog vanaf. Na deze en nog wat andere spelletjes, kwam er een ren-je-rotspel met de hele groep, waarbij de kinderen moesten kiezen voor de optie die op hen van toepassing is. Hou je bijvoorbeeld van pannenkoeken, of juist helemaal niet? Tot slot werd afgesloten met een spelletje bingo. De bedoeling was om je bingokaart vol te krijgen door personen te vinden die voldoen aan de eisen. Wie is bijvoorbeeld al meer dan vier keer mee geweest op kamp? (Merlijn) En wie heeft groene ogen? (Iris) Bij een volle bingokaart kregen de kinderen te horen in welk groepje ze zitten deze week.

Foto’s dag 1
Foto’s dag 2
Foto’s dag 3
Foto’s dag 4
Foto’s dag 5
Foto’s dag 6
Foto’s dag 7

Het thema is dit jaar: Smurfen door de eeuwen heen!