Woensdag bleek er een glitch in de matrix te zitten. Opeens stond Mopper achter de frituur. Wat was er aan de hand? We hadden vandaag toch niet gezwommen? Klopt. Maar wanneer zouden we dan gaan zwemmen? Nou, donderdag dus. We hebben dit jaar 46 kinderen, dus duurde het even voordat iedereen ter plaatse was. Onderweg proberen een minuutje tijdwinst te boeken zat er ook niet in, met Kevin als mobiele flitspaal. “Baby, je rijdt te hard!” Nadat Baby eindelijk zijn snelheid van 81 naar 80 had verlaagd, konden we verder op pad naar Recreatiebad Stappegoor. Aldaar aangekomen mochten we van de aardige dame van de receptie even op het terrein vóór het zwembad bivakkeren. Met wat Donald Ducks en schaakborden vloog de tijd zo voorbij.

Maar daar kwamen we niet voor. We wilden zwemmen! Vlak nadat we waren omgekleed en een plekje hadden gevonden voor de handdoeken, stoven de kinderen alle kanten op. Want er was genoeg te doen. De wildwaterbaan werd al snel een favoriet van veel kinderen. Daar moest je wel lang genoeg voor zijn of anders een smurf regelen die met je meeging, maar dat laatste was gelukkig niet al te moeilijk. Naast die wildwaterbaan was een glijbaan waarin je kon zien hoe hard je naar beneden was gegaan. Sem wist een snelheid van meer dan 15 km/u te bereiken. Buiten was er ook een glijbaan, en hoewel het niet zo warm was wisten veel kinderen de kou te trotseren om uit te komen bij de glijbaan. Op deze glijbaan passen meerdere kinderen tegelijk, wat resulteerde in veel wedstrijden tussen kinderen.

De jongere kinderen hadden ondertussen enkele vlotten en surfboards gevonden. Neal wist zelfs met een beetje hulp op het surfboard te gaan staan om een stukje te gaan varen. De meest comfortabele rit had Sasha. Hij was in een opblaasband gekropen en liet zich graag overal naartoe varen. Mihir genoot wat meer van luchttransport en vloog van smurf naar smurf.

Nat worden kon ook op andere manieren. Zo maken de smurfen er al jaren een hobby van zoveel mogelijk kinderen te soppen. Sommige ervaren kinderen weten al dat dit lot hun te wachten staat en boden relatief weinig weerstand. Bij andere kinderen was dit een stuk moeilijker. Ryan en Koen waren bijna niet onder water te krijgen, maar Ayvrian bleek de lastigste van allemaal. Hij is zo sterk dat zelfs de combinatie van Boerûh en Smurfin niet voldoende was. Pas toen Knutsel en Speur hem afleidden, kon ook Ayvrian niet aan zijn lot ontkomen. Uiteraard waren de smurfen zelf ook niet veilig en werden zij ook meerdere malen gesopt. Halverwege de middag kwam er nog een extra schepje bovenop, want er bleek nog een extra bad te zijn met bovendien een vlot geschikt voor meerdere personen. Uiteraard bleek het vlot ook weer niet zo groot te zijn dat iedereen die op het vlot wilde klimmen, er tegelijkertijd op kon zitten, met als gevolg een flinke stoeipartij tussen smurfen en kinderen. Vooral de groepsoudsten stonden hierbij hun mannetje.

Tot slot was er het bubbelbad. Nu waren de bubbels er vaker niet dan wel, maar dat weerhield onder meer Amy en Nathan er niet van braaf te wachten tot de bubbels weer voor enkele minuten terugkeerden. Ook bij de smurfen is zo’n bubbelbad aan het eind van de week erg populair. Hoe zou dat nou komen…

Uiteindelijk kwam aan alle zwempret onvermijdelijk een eind. Even kort douchen en door naar het avondeten. En hoewel er geen friet was – nee, als we zwemmen ná de friet gaan we niet twee keer friet eten – was er wel een ander kamponderdeel dat vaak volgt op zwemmen en waar de kinderen naar uitkeken. Maar daarover meer in een volgend stukje.