Na het avondeten verzamelden de kinderen om in groepjes door indianen ontvoerd te worden. Om het nog moeilijker te maken werden de groepjes geblinddoekt zodat ze geen idee hadden waar ze heen gingen. Het bleek dat ze tot ver buiten Weert gedropt waren. Maar dat was nog niet het ergste, want om terug te komen op de blokhut mochten ze niet door diezelfde indianen gezien worden. Slimmeriken in de groepjes bedachten dat het slim was om vooral niet dezelfde route terug te lopen als ze dachten hoe ze heen gereden waren, maar al gauw bleken de indianen ze toch op het spoor te zijn. Bij elke naderende auto (of fietser) sprongen de kinderen dus zo snel mogelijk weg om maar aan hun zicht te ontkomen. Sommigen gingen daarbij aardig ver, door in een zo diepe sloot te springen dat ze daar niet zonder hulp uit konden klimmen. Thomas L. probeerde Klungelsmurf daarbij niet zonder succes als levend schild te gebruiken. Uiteindelijk waren de kinderen na een lange en vermoeiende tocht laat thuis. De laatste groepjes zijn zelfs met de auto’s opgehaald omdat het toch wel erg ver was. Voor de verandering hoefden de smurfen hen niet eens te verzoeken tanden te gaan poetsen en te gaan slapen. Dat vonden ze namelijk zelf ook al best een goed idee.

Uiteindelijk werden de foto’s van de kinderen bekeken en werden de scores van de groepjes berekend.

Het Wilde Oosten 10
Apachen 7
Maffiakatten 8
De coole toekans 10
De terminators 8
Cowkids 8

De jongste groep kwam bij een andere blokhut uit.